Kościół ewangelicko-augsburski obchodzi pierwszego listopada dwa święta: Pamiątkę Świętych Pańskich oraz Pamiątkę Umarłych. W tym dniu luteranie wspominają wszystkich wierzących oraz tych, którzy odeszli na wieczne spoczywanie.
Podstawowe różnice
Na samym początku warto zwrócić uwagę na podstawową różnicę między Kościołem Katolickim a Kościołem Ewangelickim. Katolicy pierwszego listopada obchodzą Uroczystość Wszystkich Świętych, gdzie modlitwy kieruje się do wszystkich chrześcijan, którzy po śmierci osiągnęli stan zbawienia i przebywają w niebie. Następnego dnia odbywają się Zaduszki, w którym wspomina się wszystkich zmarłych. W tych dniach odbywają się również msze, na których można pomodlić się w intencji zmarłego, który mógł nie osiągnąć wiecznego zbawienia, a jego dusza przebywa w czyśćcu.
Luteranie natomiast nie uznają kultu świętych. Według tego Kościoła świętym jest każdy człowiek, który dba o swoją relację i bliskość z Bogiem, a więc świętym może być każdy żyjący człowiek. Dodatkowo w Kościele ewangelicko-augsburskim nie uznaje się istnienia czyśćca. Dusza człowieka może być potępiona lub zbawiona, a modlitwa żywych nie ma wpływu na sąd ostateczny. Dlatego też w Kościele Ewangelickim nie sprawuje się mszy w intencji zmarłych. W dniu Świętych Pańskich luteranie dziękują Bogu za wszystkich żyjących i zmarłych wierzących chrześcijan.
Pierwszego listopada obchodzi się dzień Pamiątki Umarłych, gdzie wspomina się swoich bliskich. Tego dnia odwiedza się również groby. Palenie zniczy i strojenie grobów kwiatami nie jest tak bardzo praktykowane, jak przez katolików. Znicz, jeśli już w ogóle jest zapalany, ma on wyłącznie symbolikę pamięci, ale nie zapala się go w intencji zmarłego. Niektórzy luteranie przenoszą odwiedzanie grobów na inne święto.
Niedziela Wieczności
Niedziela Wieczności w Kościele ewangelicko-augsburski jest ostatnią niedzielą w roku liturgicznym. Dzień ten skupia się na rozmyślaniu o sensie ludzkiego życia, przemijaniu, zmartwychwstaniu oraz Sądzie Ostatecznym. Tego dnia odwiedza się również groby swoich bliskich, aby uczcić ich pamięć.
Podsumowując: luteranie nie uznają czyśćca oraz modlitw wstawienniczych, dlatego pierwszego listopada skupiają się wyłącznie na dziękowaniu Bogu za wszystkich ludzi, którzy byli i są ważni w ich życiu.